ADHD is de afkorting van Attention Deficit Hyperactivity Disorder.ADHD is een leerstoornis die vaak voorkomt en waar niet alleen kinderen maar ook volwassenen hard onder kunnen lijden.
ADHD wordt omschreven door drie centrale kenmerken:
ADHD wordt omschreven door drie centrale kenmerken:
- Aandachtstekort: jongeren met ADHD hebben moeite om hun aandacht te richten of kunnen hun aandacht onvoldoende volhouden. Ze worden zeer vlug afgeleid door dingen die om hen heen gebeuren. Zij kunnen zich echter wel goed concentreren voor zaken die hen boeien. Het organiseren van werk en taken is voor hen moeilijk en bovendien zijn ze vaak vergeetachtig.
- Hyperactiviteit: jongeren met ADHD zijn “overbeweeglijk”. Ze draven vaak door, kunnen moeilijk stil zitten, lopen heen en weer,…Zelfs als ze stil op een stoel zitten, merk je vaak dat hun handen, vingers, voeten,… bewegen.
De “overbeweeglijkheid” uit zich dus niet enkel in grove bewegingen zoals rondlopen, springen, rennen,… maar ook in kleine, doelloze bewegingen zoals frunniken, prutsen,… Mensen in de omgeving worden vaak zenuwachtig van het gedrag van kinderen met ADHD. Sommige kinderen zijn vrijwel altijd “overbeweeglijk”, terwijl andere kinderen zich vrij goed kunnen handhaven in een gestructureerde situatie.
- Impulsiviteit: jongeren met ADHD doen zonder denken. Ze sturen hun gedrag niet of heel weinig wat kan leiden tot gevaarlijke situaties: de straat oversteken zonder te kijken, springen van een te hoge hoogte,…
De impulsiviteit leidt er ook toe dat deze kinderen antwoorden in de klas nog voor de vraag gesteld is, commentaar of opmerkingen geven zonder eerst na te denken,… Dit kan voor de omgeving zeer vervelend zijn.
Om over ADHD te kunnen spreken moeten de volgende voorwaarden voldaan zijn:
- de symptomen moeten al voor het zevende levensjaar optreden.
- de symptomen moeten overal optreden en niet alleen in bepaalde omstandigheden zoals een (saaie) klas.
- de symptomen moeten voldoende ernstig zijn en minimaal zes maanden aanhouden.
- de symptomen moeten abnormaal zijn voor de leeftijd van het kind. Van een tweejarige peuter bijvoorbeeld kan je niet verwachten dat hij zich voor de duur van een langspeelfilm kan concentreren.
Aandachtsstoornissen wijzen niet noodzakelijk op ADHD. Ze kunnen ook het gevolg zijn van bepaalde medicatie (bv. sommige middelen die voorgeschreven worden tegen astma of verkoudheid) of ze kunnen samenhangen met depressiviteit, met een bipolaire stoornis, een paniekstoornis, een psychotische stoornis, autisme…
Als kinderen concentratieproblemen hebben, dan is het belangrijk om eerst andere mogelijke oorzaken uit te sluiten, zoals problemen thuis...
Vroeger dacht men dat volwassenen hun ADHD ontgroeiden. Onderzoek heeft uitgewezen dat dat niet altijd het geval is. Er zijn echter ook mensen die hyperactief zijn en daar perfect mee kunnen leven. Wellicht is hun hoge activiteit eerder een kwestie van temperament dan dat er echt sprake is van ADHD. Overigens bestaat er ook ADD, dat is ADHD zonder de hyperactiviteit.
Op deze website staat er een getuigenis van een leerling met ADHD en de problemen die hij ondervond ivm school. Ook geven we tips over hoe je als leerkracht het beste kan omgaan met leerlingen met ADHD. Daarnaast worden ook onze bronnen vermeld en eveneens een bijkomende onderzoeksvraag.