ADHD is de
afkorting van Attention Deficit Hyperactivity Disorder.
ADHD is een leerstoornis die vaak voorkomt en waar niet
alleen kinderen maar ook volwassenen hard onder kunnen lijden.
ADHD wordt omschreven door drie centrale kenmerken:
- Aandachtstekort: jongeren met ADHD hebben moeite om hun aandacht te
richten of kunnen hun aandacht onvoldoende volhouden. Ze worden zeer vlug
afgeleid door dingen die om hen heen gebeuren. Zij kunnen zich echter wel
goed concentreren voor zaken die hen boeien. Het organiseren van werk en
taken is voor hen moeilijk en bovendien zijn ze vaak vergeetachtig.
- Hyperactiviteit: jongeren met ADHD zijn “overbeweeglijk”. Ze draven
vaak door, kunnen moeilijk stil zitten, lopen heen en weer,…Zelfs als ze
stil op een stoel zitten, merk je vaak dat hun handen, vingers, voeten,…
bewegen.
De “overbeweeglijkheid” uit zich dus niet enkel in grove bewegingen zoals rondlopen, springen, rennen,… maar ook in kleine, doelloze bewegingen zoals frunniken, prutsen,… Mensen in de omgeving worden vaak zenuwachtig van het gedrag van kinderen met ADHD. Sommige kinderen zijn vrijwel altijd “overbeweeglijk”, terwijl andere kinderen zich vrij goed kunnen handhaven in een gestructureerde situatie.
- Impulsiviteit:
jongeren met ADHD doen zonder denken. Ze sturen hun gedrag niet of heel
weinig wat kan leiden tot gevaarlijke situaties: de straat oversteken
zonder te kijken, springen van een te hoge hoogte,…
De impulsiviteit leidt er ook toe dat deze kinderen antwoorden in de klas nog voor de vraag gesteld is, commentaar of opmerkingen geven zonder eerst na te denken,… Dit kan voor de omgeving zeer vervelend zijn.
Om over ADHD te kunnen
spreken moeten de volgende voorwaarden voldaan zijn:
- de symptomen moeten al voor het zevende levensjaar
optreden.
- de symptomen moeten overal optreden en niet alleen in bepaalde
omstandigheden zoals een (saaie) klas.
- de symptomen moeten voldoende ernstig zijn en
minimaal zes maanden aanhouden.
- de symptomen moeten abnormaal zijn voor de leeftijd van
het kind. Van een tweejarige peuter bijvoorbeeld kan je niet verwachten
dat hij zich voor de duur van een langspeelfilm kan concentreren.
Aandachtsstoornissen
wijzen niet noodzakelijk op ADHD. Ze kunnen ook het gevolg zijn van bepaalde
medicatie (bv. sommige middelen die voorgeschreven worden tegen astma of
verkoudheid) of ze kunnen samenhangen met depressiviteit, met een bipolaire
stoornis, een paniekstoornis, een psychotische stoornis, autisme…
Als kinderen
concentratieproblemen hebben, dan is het belangrijk om eerst andere mogelijke
oorzaken uit te sluiten, zoals problemen thuis...
Vroeger dacht men dat volwassenen hun ADHD ontgroeiden. Onderzoek heeft
uitgewezen dat dat niet altijd het geval is. Er zijn echter ook mensen die
hyperactief zijn en daar perfect mee kunnen leven. Wellicht is hun hoge
activiteit eerder een kwestie van temperament dan dat er echt sprake is van
ADHD. Overigens bestaat er ook ADD, dat is ADHD zonder de hyperactiviteit.
Op deze website staat er een getuigenis van een leerling met ADHD en de
problemen die hij ondervond ivm school. Ook geven we tips over hoe je als
leerkracht het beste kan omgaan met leerlingen met ADHD. Daarnaast worden ook
onze bronnen vermeld en eveneens een bijkomende onderzoeksvraag.